صنایع دستی و بومی استان شامل گلیم ساده و گلیم نقش برجسته، جاجیم بافی، بافت سیاه چادر، گیوه بافی، نمد و حصیربافی (برای ساخت کیف، سبد و زیر انداز)، چیت بافی (چیغ) و سفالگری است. همچنین به صورت محدود صنایع خراطی، معرق چوب، منبت چوب، پبکر تراشی، نقاشی روی سفال، کاشی معرق، نگارگری، سرمه دوزی، چرم سازی، تراش سنگ و ... نیز انجام می شود.

گویش های اصلی مردم ایلام شامل کلهری، و پشتکوهی که جزئی از گویشهای کردی به شمار می‌آیند و گویشهایی مانند شوهانی به عنوان گویشی لری می باشد. همچنین در جنوب استان (موسیان) مردم به زبان عربی سخن می‌گویند. کَلهُری(شامل لهجه‌های چرداولی (چهاردولی)، ایلامی (فیلی)، خانقینی، زنگنه‌ای-سنجاوی، قصری-کرماشانی، گروسی، کلیایی)، یکی از گویش‌های اصلی کردی در مناطق غرب ایران است. شهرستان‌های ایوان، ایلام، چوار، ملکشاهی، مهران، سیروان، چرداول، بدره و بخشی در آبدانان و دهلران به زبان کردی و بخش‌هایی از شهرستان‌های دهلران، آبدانان و دره شهر به زبان لری سخن می گویند. لک زبانها در بخش‌هایی از شهرستان‌های آبدانان، چرداول، شهرستان دره‌شهر و کل شهرستان هلیلان زندگی می‌کنند.

مراسمات اصلی کورد های ایلام دو دسته است: مراسمات شادی؛ می توان به جشن و پایکوبی در ایام عید و تفریحات، ساز و تمبک در مراسمات عروسی، جشن برداشت میوه ها (جشن زردآلو دربخش هایی از استان). و مراسمات شیون؛ شامل مراسم چَمَر (آیین ویژهٔ سوگواری)، فاتحه در جمعه اخر سال و ... اشاره نمود.

در این بخش در باره لباس و سبک پوشش توضیحاتی ارائه خواهد شد.